ପାନ୍ଥଶାଳା

             ନାହିଁ ମୋ ଠିକଣା  ପରିଚୟ କିଛି
                  ଜୀବନ  ଭୂମିର   ବେଳା
            ଯାହାକୁ  ପଚାର  କହିଦେବ  ସିଏ
                 ନାମ  ମୋର  ପାନ୍ଥଶାଳା ।
            ପାନ୍ଥଶାଳା  ସିନା  ଦିଏ  ତୃପ୍ତି ଭରି
                 ବାଟୋଇ   ମନକୁ   ଜାଣି
            ବୁଝନ୍ତିନି କେହି ପିପାଷୁ ପ୍ରାଣ ମୋ
                 ମିଳେ ନାହିଁ ଟୋପେ ପାଣି ।
            ପଡ଼ି  ରହିଥାଏ  ପଥ  ପାରୁଶରେ
                 ଭଙ୍ଗା   ମନଟାକୁ   ନେଇ
            ଅତିଥି  ମାନଙ୍କୁ  ଆପଣେଇ  ନିଏ
                 ନିଜ  ପ୍ରେମ  ପ୍ରୀତି  ଦେଇ ।
           ଜାତି ଭେଦ ଭାଵ ବୁଝେ ନାହିଁ କିଛି
                 ମତୁଆଲା   କରେ    ମନ
           ଦ୍ୱିପ୍ରହର   ଅବା   ପାହାନ୍ତି  ସକାଳ
                 ନାହିଁ  ରାତି   ନାହିଁ   ଦିନ ।
           ମନ ମୋ  ପିଆସି ସଭିଙ୍କର ଦାସୀ
                 ପିଆଲା  ପରଶ   ଫେଣା
           ଖୋଜି ଖୋଜି ଆସି କରନ୍ତି ପ୍ରବେଶ
                 ପଥ   ହରା  ବାଟ   ବଣା ।
           ମେଣ୍ଟାଇବି ଶୋଷ ଜୀବନେ ଯାତନା
                ଥାଉ ପଛେ ଯେତେ ମୋର
           କିଛି  ସମୟର   ବ୍ୟବଧାନ   ପରେ
                ମିଳିବନି   ଦେଖା    ତୋର ।
           ତୁ ମୋର  ଜୀବନେ ପାନ୍ଥଶାଳା ମଧୁ
                ମୁଁ   ତୋର   ଲଳିତ   ଗିରି
           ପ୍ରେମ ନଗରୀରେ ମାୟାବିନୀ ହୋଇ
                ଯିବି   ତତେ   ପାନ   କରି ।
           ଏ   ଆଳାପ   କରି   ଶୟନ  କରନ୍ତି
                ପାନ୍ଥଶାଳା    ଭାବି   ମତେ
           ଦରଦୀ   ବନ୍ଧୁର  ଦୁଃଖ  ଦୂର  କରେ
                ଦରଦରେ   ଦେହ   ତାତେ ।
           ଦୋହଲା   କମ୍ପନ  ଥର ହର  କରେ
                ଉଛୁଳା   ଯୌବନ   ଭରେ
           ଛାତି   ଥରା  ଶବ୍ଦ  କଅଁଳ  ସ୍ୱରରେ
                କରୁଣ     ଚିତ୍କାର    କରେ ।
           ଥାଏମୋ ଦେହରେ ନଖଚିହ୍ନ କେତେ
                ଲୋହିତ     ଚିତ୍ର    ବିଚିତ୍ର
           କରମ   ଆଦରି    ବକ୍ଷଜକୁ     ଭରି
                ହୁଏ    ମୁଁ   ସଭିଙ୍କ    ମିତ୍ର ।
           ଛାଇ   ଆଲୁଅର   ଲୁଚକାଳି   ଖେଳ
                ଖେଳନ୍ତି ମୋ ସହ  କେତେ
           ନିରବରେ    ସେଠି  ପଡ଼ି   ରହିଥାଏ
                ଯାତନା ମୋ ଦେହେ ବିତେ ।

.                           ସମାପ୍ତ

______●◆●_____

             ✍ ଅମରନାଥ ବାରିକ୍
        💌 ଯାଜପୁର,ମଙ୍ଗଳପୁର,କୟାଁ