✍କଳ୍ପନା ରାୟ
ପ୍ରାର୍ଥନା ଏକ କ୍ଷୁଦ୍ର ଶବ୍ଦ ହେଲେ ବି ଏହା ମହତ୍ ର ଦିଗଦର୍ଶନ ଦେବାରେ ସହାୟକ ହୋଇଥାଏ । ଏହା ମାନବକୁ ଦେଇଥାଏ ଆତ୍ମପ୍ରତ୍ୟୟ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ତାର ହୁଏ ଆତ୍ମପ୍ରକାଶ । ଐହିକ ପାରତ୍ରିକ ସଂଯୋଗ ସ୍ଥାପନ କରିବାରେ ସହାୟକ ହୁଏ ।
ମୋର ମାଆ ଵେଶି ପାଠ ପଢି ନ ଥିଲେ ବି ସକାଳୁ ଉଠି, ଗାଧୋଇ ଆସି, ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଓ ଶୋଇବା ପୂର୍ବରୁ ନିଶ୍ଚିତ ଠାକୁରଙ୍କୁ ଜୁହାର ହେବାକୁ କହୁଥିଲା । ଵାପା ଶ୍ରୀମା ଅରବିନ୍ଦ ଓ ହରି ଭକ୍ତ ଥିଲେ । ସେ ମଧ୍ୟ ନିରନ୍ତର ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଵିଶ୍ବାସ ରଖୁଥିଲେ । ମୋର ପିଉସା ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି । ଏପରିକି ତାଙ୍କ ପୁଅ ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ ଵି ଲୋକ ଡାକି ଠାକୁର ପୂଜା କରୁଥିଲେ ।
ପ୍ରାର୍ଥନା ମଣିଷକୁ ମାନସିକ ବଳ ପ୍ରଦାନ କରେ । ତ୍ୟାଗର ମାର୍ଗ ଦେଖାଏ । ପୁରାଣଠାରୁ ଇତିହାସ, ପ୍ରତି ପୃଷ୍ଠାରେ ଆମେ ପ୍ରାର୍ଥନାର ନମୁନା ପାଉ । ଆଗକାଳରେ ମୂନିଋଷିମାନେ ଆଶ୍ରମ କରି ଶିକ୍ଷାଦାନ କରୁଥିଲେ । ସେଥିରେ ପ୍ରାର୍ଥନା ସିଂହଭାଗ ନେଉଥିଲା । ପ୍ରାର୍ଥନାର ଵିଭିନ୍ନ ରୂପ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଥିଲା । ଜଙ୍ଗଲରୁ ଶୁଖିଲା କାଠ ସଂଗ୍ରହ କରି ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ନେଇ ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଆହୁତି ଦେଉଥିଲେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଦେଵାଦେଵୀଙ୍କ ନାମ ଧରି ।
ପ୍ରାର୍ଥନା, କେତେ ସମୟ ଜଣେ କରୁଛି, ସେଥିରେ ଫଳ ରଖେନି । କିଭଳି ମନରେ, ଭକ୍ତିରେ ସେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଡାକିଛି, ଆତ୍ମା ସହ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ମିଳନର ସେତୁ ହେଇଛି କି ନାହିଁ ସେଥିରେ ଅର୍ଥ ରଖେ ।
କିନ୍ତୁ ମଣିଷ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଏ କାହିଁକି ?? କଣ ସେ ନେଇଥିବା ଫୁଲ,ଫଳ, ନୈବେଦ୍ୟ ଭଗବାନ ଖାଆନ୍ତି କି ??? କେବଳ ତା ଭିତରେ ଥିବା ଭକ୍ତକୁ ଦେଖନ୍ତି,ଯାହା ତାର ଶକ୍ତି ରୂପେ ଵିଵେଚିତ ହୁଏ । ହଁ, ମନ୍ଦିରରେ କଣ ଭଗବାନ ରହନ୍ତି ?? ଆଉ କେଉଁଠି ନୁହେଁ ? ତେବେ କୁରୂସଭା, ଯାହା ଅସଭ୍ୟମାନଙ୍କର ଥିଲା, ସେଠି କୃଷ୍ଣା, କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି ସହାୟତା ପାଇଥିଲେ, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କ ସମ୍ମାନ ସହିତ ତାଙ୍କ ସ୍ବାମୀ ତଥା କରୁଵଂଶର ସମ୍ମାନରେ ଆଞ୍ଚ ଆଣି ନ ଥିଲା । ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ ତାର ଵିଶ୍ଵାସ ବଳରେ ଖମ୍ଵରୁ ଵିଷ୍ଣଙ୍କୁ ବାହାର କରିଥିଲେ । ପ୍ରାର୍ଥନାର ଅନ୍ୟନାମ ବିଶ୍ୱାସ । କୁହାଯାଇଛି : - ଵିଶ୍ଵାସେ ମିଳଇ ହରି, ତର୍କେ ବହୁ ଦୂର । ମନ୍ଦିର ଗଲେ ଇଆଡେସିଆଡେ ଧାଉଁଥିବା ମନ ଯେମିତି ଭଗବାନଙ୍କ ପାଖରେ କେନ୍ଦୀଭୂତ ହୁଏ, ସେହିପରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଦ୍ୱାରା କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ହେଲେ ବି ମନର ଧ୍ୟାନ ଭଗବାନଙ୍କ ପାଖରେ କେନ୍ଦ୍ରୀଭୁତ ହୁଏ । ପ୍ରତିଦିନ ସମାନ ସମୟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଦ୍ଵାରା ସେହି ସମୟ ଆସିଵା ପୂର୍ବରୁ ମନର ପ୍ରସ୍ତୁତି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥାଏ ।
ଗୁରୁକୁଳ ଆଶ୍ରମ ନ୍ୟାୟରେ ଏଵେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପ୍ରଥମେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରାଯାଉଛି । ଏବେ ମାନ୍ୟବର ଓଡିଶା ସରକାର ଆରମ୍ଭ ଓ ଶେଷ ସମୟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାର ନିୟମ ଲାଗୁ କରିଛନ୍ତି ।
ଫଳରେ ପିଲାମାନଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କେନ୍ଦ୍ରିତ ହେବ, ମନ ସ୍ଵଚ୍ଛ କରି ପାଠ ପଢିବାରେ ମନ ଦେଵେ । ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ପ୍ରାର୍ଥନାକୁ ଵାଧ୍ୟତାମୂଳକ କରିଛନ୍ତି ।
ପ୍ରାର୍ଥନା ହିଁ ମାନସିକ ବଳ ପ୍ରଦାନ କରେ । ମନ ସ୍ଥିର କରି ଆଧ୍ୟତ୍ମିକ ଚିନ୍ତାଧାରା ସୃଷ୍ଟି କରେ ।
ପ୍ରାର୍ଥନା ସବୁ ଗୋଷ୍ଠୀର ଲୋକେ ଜାତି, ଧର୍ମ ବର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ବିଶେଷରେ କରିଵା ଉଚିତ ।
କଳ୍ପନା ରାୟ, ସହକାରୀ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ,
ଲଇଡା ବାଳିକା ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟ,
ଲଇଡା, ସମ୍ବଲପୁର ।
ପ୍ରାର୍ଥନା ଏକ କ୍ଷୁଦ୍ର ଶବ୍ଦ ହେଲେ ବି ଏହା ମହତ୍ ର ଦିଗଦର୍ଶନ ଦେବାରେ ସହାୟକ ହୋଇଥାଏ । ଏହା ମାନବକୁ ଦେଇଥାଏ ଆତ୍ମପ୍ରତ୍ୟୟ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ତାର ହୁଏ ଆତ୍ମପ୍ରକାଶ । ଐହିକ ପାରତ୍ରିକ ସଂଯୋଗ ସ୍ଥାପନ କରିବାରେ ସହାୟକ ହୁଏ ।
ମୋର ମାଆ ଵେଶି ପାଠ ପଢି ନ ଥିଲେ ବି ସକାଳୁ ଉଠି, ଗାଧୋଇ ଆସି, ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଓ ଶୋଇବା ପୂର୍ବରୁ ନିଶ୍ଚିତ ଠାକୁରଙ୍କୁ ଜୁହାର ହେବାକୁ କହୁଥିଲା । ଵାପା ଶ୍ରୀମା ଅରବିନ୍ଦ ଓ ହରି ଭକ୍ତ ଥିଲେ । ସେ ମଧ୍ୟ ନିରନ୍ତର ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଵିଶ୍ବାସ ରଖୁଥିଲେ । ମୋର ପିଉସା ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି । ଏପରିକି ତାଙ୍କ ପୁଅ ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ ଵି ଲୋକ ଡାକି ଠାକୁର ପୂଜା କରୁଥିଲେ ।
ପ୍ରାର୍ଥନା ମଣିଷକୁ ମାନସିକ ବଳ ପ୍ରଦାନ କରେ । ତ୍ୟାଗର ମାର୍ଗ ଦେଖାଏ । ପୁରାଣଠାରୁ ଇତିହାସ, ପ୍ରତି ପୃଷ୍ଠାରେ ଆମେ ପ୍ରାର୍ଥନାର ନମୁନା ପାଉ । ଆଗକାଳରେ ମୂନିଋଷିମାନେ ଆଶ୍ରମ କରି ଶିକ୍ଷାଦାନ କରୁଥିଲେ । ସେଥିରେ ପ୍ରାର୍ଥନା ସିଂହଭାଗ ନେଉଥିଲା । ପ୍ରାର୍ଥନାର ଵିଭିନ୍ନ ରୂପ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଥିଲା । ଜଙ୍ଗଲରୁ ଶୁଖିଲା କାଠ ସଂଗ୍ରହ କରି ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ନେଇ ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଆହୁତି ଦେଉଥିଲେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଦେଵାଦେଵୀଙ୍କ ନାମ ଧରି ।
ପ୍ରାର୍ଥନା, କେତେ ସମୟ ଜଣେ କରୁଛି, ସେଥିରେ ଫଳ ରଖେନି । କିଭଳି ମନରେ, ଭକ୍ତିରେ ସେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଡାକିଛି, ଆତ୍ମା ସହ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ମିଳନର ସେତୁ ହେଇଛି କି ନାହିଁ ସେଥିରେ ଅର୍ଥ ରଖେ ।
କିନ୍ତୁ ମଣିଷ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଏ କାହିଁକି ?? କଣ ସେ ନେଇଥିବା ଫୁଲ,ଫଳ, ନୈବେଦ୍ୟ ଭଗବାନ ଖାଆନ୍ତି କି ??? କେବଳ ତା ଭିତରେ ଥିବା ଭକ୍ତକୁ ଦେଖନ୍ତି,ଯାହା ତାର ଶକ୍ତି ରୂପେ ଵିଵେଚିତ ହୁଏ । ହଁ, ମନ୍ଦିରରେ କଣ ଭଗବାନ ରହନ୍ତି ?? ଆଉ କେଉଁଠି ନୁହେଁ ? ତେବେ କୁରୂସଭା, ଯାହା ଅସଭ୍ୟମାନଙ୍କର ଥିଲା, ସେଠି କୃଷ୍ଣା, କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି ସହାୟତା ପାଇଥିଲେ, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କ ସମ୍ମାନ ସହିତ ତାଙ୍କ ସ୍ବାମୀ ତଥା କରୁଵଂଶର ସମ୍ମାନରେ ଆଞ୍ଚ ଆଣି ନ ଥିଲା । ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ ତାର ଵିଶ୍ଵାସ ବଳରେ ଖମ୍ଵରୁ ଵିଷ୍ଣଙ୍କୁ ବାହାର କରିଥିଲେ । ପ୍ରାର୍ଥନାର ଅନ୍ୟନାମ ବିଶ୍ୱାସ । କୁହାଯାଇଛି : - ଵିଶ୍ଵାସେ ମିଳଇ ହରି, ତର୍କେ ବହୁ ଦୂର । ମନ୍ଦିର ଗଲେ ଇଆଡେସିଆଡେ ଧାଉଁଥିବା ମନ ଯେମିତି ଭଗବାନଙ୍କ ପାଖରେ କେନ୍ଦୀଭୂତ ହୁଏ, ସେହିପରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଦ୍ୱାରା କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ହେଲେ ବି ମନର ଧ୍ୟାନ ଭଗବାନଙ୍କ ପାଖରେ କେନ୍ଦ୍ରୀଭୁତ ହୁଏ । ପ୍ରତିଦିନ ସମାନ ସମୟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଦ୍ଵାରା ସେହି ସମୟ ଆସିଵା ପୂର୍ବରୁ ମନର ପ୍ରସ୍ତୁତି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥାଏ ।
ଗୁରୁକୁଳ ଆଶ୍ରମ ନ୍ୟାୟରେ ଏଵେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପ୍ରଥମେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରାଯାଉଛି । ଏବେ ମାନ୍ୟବର ଓଡିଶା ସରକାର ଆରମ୍ଭ ଓ ଶେଷ ସମୟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାର ନିୟମ ଲାଗୁ କରିଛନ୍ତି ।
ଫଳରେ ପିଲାମାନଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କେନ୍ଦ୍ରିତ ହେବ, ମନ ସ୍ଵଚ୍ଛ କରି ପାଠ ପଢିବାରେ ମନ ଦେଵେ । ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ପ୍ରାର୍ଥନାକୁ ଵାଧ୍ୟତାମୂଳକ କରିଛନ୍ତି ।
ପ୍ରାର୍ଥନା ହିଁ ମାନସିକ ବଳ ପ୍ରଦାନ କରେ । ମନ ସ୍ଥିର କରି ଆଧ୍ୟତ୍ମିକ ଚିନ୍ତାଧାରା ସୃଷ୍ଟି କରେ ।
ପ୍ରାର୍ଥନା ସବୁ ଗୋଷ୍ଠୀର ଲୋକେ ଜାତି, ଧର୍ମ ବର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ବିଶେଷରେ କରିଵା ଉଚିତ ।
କଳ୍ପନା ରାୟ, ସହକାରୀ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ,
ଲଇଡା ବାଳିକା ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟ,
ଲଇଡା, ସମ୍ବଲପୁର ।
No comments:
Post a Comment