କଳ୍ପନା ରାୟ
ଭାବନାରେ.........
ପ୍ରଜ୍ଞା ରେ ...........
ମାନସ ଚକ୍ଷୁରେ ............
ବିଜନ ବେଳାଭୂମି ରେ........
କେଉଁଠି ବି ଥାପିଦିଅ ପାଦ
ହୃଦ ଅଙ୍କୁରରେ ବୀଜଟିଏ ହୋଇ
ଏ ଅଗଣା ସେ ଅଗଣା ବୁଲୁ ବୁଲୁ
କେତେବେଳେ ସ୍ଥିର ହୁଅ
ଚାହିଁଲେ ବି ଜାଣି ପାରେନି
ବୁଝିଲେ ବି ବୁଝି ପାରେନି
କେତେବେଳେ ନଦୀଟିଏ
ହୋଇ ସମୁଦ୍ରକୁ ଵହିଯାଅ
କେବେ ପୁଣି କୁନି ପିଲା ହୋଇ
ମିଠା ମିଠା କଥା କୁହ
ରାଗି ଯାଉ ଯାଉ ଚୁପ୍ ଚାପ୍
ନିଆଁରେ ପାଣି ପଡ଼ିଲା
ପରି ସତେ ରହିଯାଅ
କେମିତି ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ରୁହ
ସାରା ପୃଥିବୀ ବୁଲିବାକୁ
କିଛି କ୍ଷଣ ଲାଗେ
ଚାହିଁଲେ ରୁହ ନ ହେଲେ
ଅପସରି ଯାଅ
ଟିକିଏ କଥାରେ ଭାଙ୍ଗି ପଡ
ପୁଣି ବଡ଼ କଥାରେ
ସଳଖି ଠିଆ ହୁଅ
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭଜନଵେଳେ
ହୁଏତ ସ୍ଥିର ରୁହ
ନ ହେଲେ ଅନ୍ୟତ୍ର ପଳାଅ
କୁହତ.............
କାହା ସାଥେ ବା କେଉଁଠି
ସ୍ଥିର ଥାଅ.....
ପିଲାଦିନର ଅଝଟରେ
କଣ୍ଢେଇ କାଞ୍ଚୁଲିରେ
ଜେଜେମା ଗପରେ......
ଯୁବାବସ୍ଥାର ଉଦ୍ଦାମତାରେ
ନା ପରିଶ୍ରମରେ
ଅବା ଜିଦ୍ ରେ.........
ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟର ସ୍ଥିରତାରେ
ଅନାବନା ଭାବନାରେ
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶ୍ରୀ ପୟରେ.........
ସଵୁଠିକୁ ତୁମର ପ୍ରବେଶ
ତୁମେ ହିଁ ମଣିଷର ଅସ୍ତ୍ର
ବିବେକ ସହ ତୁମ ଯତିପାତ
ଯଦି ହୁଏ ........
ସେ ଗଣାଯାଏ ଅସଲ ମଣିଷ
ମଣିଷ ପଣିଆର ଆତ୍ମସନ୍ତୋଷ
ଲଇଡା ବାଳିକା ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟ,
ଲଇଡା, ସମ୍ବଲପୁର,
No comments:
Post a Comment