ସ୍ବାଭିମାନେ ବଞ୍ଚି ଶିଖ

ତାପ୍ତିମୟୀ ପଣ୍ଡାମିଶ୍ର, 
ମେଲଛାମୁଣ୍ଡା ବରଗଡ ।।

ବାଇ ଚଢେଇର ବସାଟି ଝୁଲୁଛି ମନର ଉଡାଣ ନେଇ 

ଉଚ୍ଚ ତାଳ ବୃକ୍ଷେ ବସା ଟିଏ ବାନ୍ଧେ ମମତା ଛାଉଣୀ ଦେଇ ।

ବାଆ ବତାସକୁ ଡର ନାହିଁ ତିଳେ ଭବିଷ୍ୟତ ଚିନ୍ତା ନାହିଁ 

ଭାଗ୍ୟର ଲିଖନ କେ କରିବ ଆନ ଶୂନ୍ୟ ବ୍ରହ୍ମେ ରହେ ଚାହିଁ।।

ସ୍ବାର୍ଥୀ ମଣିଷର ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ ତା' ବସା ଝୁଲୁଥାଏ ଝୁଲା ଦୋଳି 

ମନ ଖୋଳା ହସ ହସୁଥାଏ ସିଏ ନୀଳାକାଶେ ଡେଣା ମେଳି।

କୁଟାଖିଅ ଟିକୁ ଆଶ୍ରାକରି ବଞ୍ଚେ ଭାଗ୍ୟର କି ବିଡମ୍ବନା 

ରଖେ ଯେବେ ହରି ମାରିକେ ପାରିବ ହୁଏ ନାହିଁ ବାଟବଣା।।

ଗାଆଁ ତାଳ ବଣେ ଦକ୍ଷ କାରିଗର କୁଶଳତା ମନ ଛୁଏଁ 

ସୁଦକ୍ଷ ବିନ୍ଧାଣୀ ବାନ୍ଧି ଦିଏ ବସା ଖୁସିରେ ଆପଣା ଛାଏଁ ।

ଜୀବନ ଶୈଳୀ ତା' ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥାଏ ସମାଜକୁ ଟାଣିଧରି 

ପ୍ରେରଣା ଯୋଗାଏ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ଶିକ୍ଷା ବଞ୍ଚିବାର ଆଶା ଭରି।

ଅକର୍ମଣ୍ୟ ଭାବ ମନରେ ନ ଆଣ ସ୍ବାଭିମାନେ ବଞ୍ଚି ଶିଖ

ଦୁନିଆଁ ଦାଣ୍ଡରେ ଛାତିକୁ ଫୁଲାଇ ଦେଇଗଲା ଶିକ୍ଷା ରଖ।।

**************