ବିପ୍ଳବୀର ଏକମାତ୍ର ଲକ୍ଷ୍ୟ ସମାଜରେ
ପରିବର୍ତ୍ତନ ପାଇଁ
କଥାରେ କର୍ମରେ ଏକ, କ୍ଷମା ମାଗି ନିଏ
ନିଜ ଭୁଲ୍ ପାଇଁ
ଭାବେନା କେବେ ପର କି ଆପଣା, ପ୍ରେମ ଭାବ
ରହେ ହୃଦୟରେ
ଥାଏନା ଲୋଭ, ରହେ ପରଶ୍ରୀକାତରତା ଠାରୁ
ଅନେକ ଦୂରରେ
ନଥାଏ ମନରେ ଧନ ସମ୍ପଦ ଲୋଭ ଅବା ଆଶା
ମିଥ୍ୟା ସନମାନର
ଯଦି କେବେ ପାଏ ମିଥ୍ୟାର ଆଘାତ ଝରେ ତା
ଆଖିରୁ ଲୁହ ଦୁଇଧାର
ନିଷ୍କାମ, ସାହସୀ, ସ୍ଵାଧୀନ ଓ ପାଷାଣରୁ ଦୃଢ଼ ସେ
ଯେଣୁ ସେ ସତ୍ୟବାଦୀ
ଏ କଥା କାହୁଁ ଜାଣିବ ଗର୍ବୀ କପଟତାପୂର୍ଣ ବ୍ୟକ୍ତି
ଯେହେତୁ ସେ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ
ମହା ସୁଖୀ ସିଏ ଯଦିଓ ସେ ପାଇ ଥାଏ ନିଷ୍ଠୁର
ମଣିଷ ଠାରୁ ଅନେକ ଯାତନା
ମନ ପ୍ରାଣ ତାର ଶୁଦ୍ଧ, ସର୍ବଦା ହୃଦୟେ ଥାଏ ନିଷ୍ପେଷିତ
ପାଇଁ ମଙ୍ଗଳ କାମନା
କହିଲେ କି ହେବ ଜଣେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତି, ଯାହାର
ହୃଦ ସଫା ନାହିଁ
ପାଇବକି ଜଣେ ସୁଖ କଲେ ପ୍ରାଣାୟାମ ଯୋଗାଭ୍ୟାସ,
ଯାହାର ମନ ଶୁଦ୍ଧ ନାହିଁ
ଥାଏ ବିପ୍ଳବୀର ବିଶାଳ ହୃଦୟ, କୋମଳ ମନ, ଦେବା ପାଇଁ
ସଂସାରକୁ ନୂଆ ପରିଚୟ
ଛାତି ହେଉଥାଏ ଦୁଃଖରେ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ, ଯେତେବେଳେ ଦେଖେ
ସିଏ ଶାସକକୁ ହୋଇଲେ ନିର୍ଦ୍ଦୟ
🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻
ଜଗତପୁର, କଟକ
No comments:
Post a Comment