ମନ ପାରାରେ

କହ ରେ ମନ ପାରା କି ଲାଭ ପାଇ 

କଳ୍ପବଟରୁ ଦୂରେ ରହିଲୁ ଯାଇ 

ଖଳ ସଙ୍ଗତେ ପଡି ପଥକୁ ହୁଡ଼ି 

ଖେଳୁଛୁ ଖେଳ ମାୟା ପରକୁ ଝାଡ଼ି 

ଗଛ ଡାଳକୁ ତୁହି ମଣିଲୁ ସାର 

ଗର୍ବେ ଭୁଲିଲୁ ଚିର ଶାନ୍ତି ତୋହର 

ଘେରିବ ଯେବେ କାଳ ହୋଇଣ ବ୍ୟାଧ

ଘଟ ବୃକ୍ଷଟି ତୋର ହୋଇବ ଛେଦ 

ନୀଳ ଶଇଳ ପରେ ଉଡ଼ୁଛି ବାନା 

ନେତ୍ରକୁ ଖୋଲି ପାରା ବାରେ ତୁ ଅନା 

ଚକର ତଳେ ଯେଉଁ ଦେଉଳ ପୀଢ଼ 

ଚିନ୍ତା ତେଜି ତୋ ବସା ସେ ସ୍ଥାନେ ଗଢ଼ 

ଛଣ ଆଣିବୁ ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତି ଯେ ଦୟା

ଛନ୍ଦିବୁ କ୍ଷମା ଗୁଣେ ନ କରି ମାୟା 

ଜାଲର ଭୟ ଅବା ମାୟା ଶିକାରୀ 

ଜଗି ନ ଥିବ ସେଠି ପଥ ତୋହରି 

ଝଡ଼ିବ ଦିନେ ପତ୍ର ବୃକ୍ଷରୁ ତୋର

ଝାଞ୍ଜି ମାଡ଼ରେ ଜଳିବ ତୋ ଶରୀର 

ନେବୁ ଆଶ୍ରୟ ଯଦି ବଡ଼ ଦେଉଳେ 

ନିଶି ଦିବସ ଯିବ ଭକତ ମେଳେ

କ୍ରମଶଃ 
ରଞ୍ଜନ କୁମାର ମହାନ୍ତି 
ବାଲେଶ୍ୱର