ଡ. ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ
ଏଇ ଶିଶିର ସ୍ନାତ
ଶୁଭ ରଜନୀ ରେ
ମୁଁ ଆସିଛି
ଥରିଥରି ନୁହେଁ
ଉଲ୍ଲସିତା ହୋଇ
ଆଶା ରଖି
ମୂଲାୟମ୍ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖି
ଅବଶ୍ଯ ସେ ସ୍ବପ୍ନ
ଲାବଣ୍ଯବତୀ ବା
କୋଟି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ସୁନ୍ଦରୀ ର
ରାଜାପୁଅ ପାଇବାର
ସ୍ବପ୍ନ ନୁହେଁ
ସୁବାସିତ ସୁରଭିତ
କରିବାର ସ୍ବପ୍ନ।
ଚାହେଁନି ମୁଁ ଆସିବାକୁ
ଶେଫାଳୀ ଟି ହୋଇ
ସେଇ ଅଫିମିଆ ରାତିରେ
ଫୁଟି ଝରି ଯିବାକୁ।
ଚାହେଁନି ମୁଁ ନୀରିହ
ବୁଲ୍ବୁବୁଲ୍ରର ରକ୍ତରେ
ରଂଜିତ ହୋଇ
ନିଜକୁ ଲାଲ୍ କରି
ଫୁଲେଇ ଗେହ୍ଲେଇ ହୋଇ
ଅନ୍ଯକୁ ଉତ୍ତେଜିତ କରି
ପ୍ରେମର ପ୍ରତୀକ ହୋଇ
ଗୋଲାପ ସାଜିବା କୁ।
ନ ଥାଉ ପଛେ ସେ
ରଂଗୀନ ଦେହ
ଅନ୍ଯକୁ ଆକଷିଁତ
କରିବାର ରୂପ
ମୋ ସୁରଭି ରେ
ମୋ ସୁବାସ ରେ
ମୁଁ ମୋହିବି
ଏ ଜଗତକୁ,
ଭୁରୁଭୁରୁ ବାସ୍ନା ଦେଇ
ମୁଁ ସେହି ସ୍ବପ୍ନମୟୀ
ରଜନୀଗନ୍ଧା
ଲକ୍ଷ୍ଯ ମୋର ସୁବାସିତ
କରିବି ମୁଁ ଏଇ ଜନମାନସକୁ
ସାମ୍ଯ ସଂଗୀତ ଗାଇ
ଆନନ୍ଦରେ ଉତ୍କୁଳିତା ହୋଇ
ଦରିଆ ଡେଇଁ ବାର ଆଶା ନେଇ
ଲକ୍ଷ୍ଯ ରେ ମୁଁ ପହଞ୍ଚିବି
ଏଇ ନିବେଦନ ଶ୍ରୀ ଛାମୁରେ
ବଳିଆର ଭୁଜ ଠାରେ।
ଜବାହର ନବୋଦୟ ବିଦ୍ଯାଳୟ ଗଜପତି।
No comments:
Post a Comment