ସୁକାନ୍ତ ଖଣ୍ଡା
ଧରଣୀଧର କଲେଜ ହଷ୍ଟେଲରେ ରହୁଥିଲା ସମୁ। ସେ ଭଲ ପଢେ଼ ତ ସବୁ ପୁଅ କି ଝିଅ ସାଙ୍ଗମାନେ ତା'ର ଚାରି ପାଖରେ ପିମ୍ପୁଡି଼ର ଧାଡି଼। ସମୁ ଯଦିଓ କାହାକୁ ଭଲ ପାଇବା ଜାଣିନି କିନ୍ତୁ କେତେକ ଝିଅ ସାଙ୍ଗ ତାକୁ ଭଲ ପାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେଣି। ସମୁକୁ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରଲୋଭନ କରି ଆକୃଷ୍ଟ କରୁଛନ୍ତି। ସଂଜ ହେଲେ କ୍ଯାନଟିନରେ ଭିଡ଼। କିଏ କେତେ ପ୍ରକାର ଖାଇବା ଯାଚନ୍ତି ଖୁଆନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସମୁ କେତେ ଖାଇବ? ସେମାନେ ତା' ପଛରେ ପଡି଼ବାର କାରଣ ଖୋଜିବୁଲେ ହେଲେ କିଛି ବି ଜାଣି ପାଏ ନାହିଁ। ସେଦିନ ବାଥରୋମର ସମୁ ଗାଧୋଉଥିଲା ତ ଦୁଇଟି ଝିଅ ଫଟୋ ଉଠେଇ ତା'ର ହ୍ବାଟସ ଆପରେ ଛାଡି଼ଦେଲେ। ସେମାନେ ତା'ର ଫଟୋ କିପରି ଉଠାଇଲେ ଜାଣିବା କାଠିକର ପାଠ ହେଲା। ସେ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଥୋଇ କାନ୍ଦିବାରେ ଲାଗିଲେ। ଝିଅ ଦୁଇଟି ସମୁକୁ ବ୍ଲାକ୍ ମେଲିଂ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ। ଦିନେ ଦେଖା ସାକ୍ଷାତରେ ସାବିତ୍ରୀ କହିଲା,"ସମୁ ! ମୁଁ ଚାହେଁ କି ତୁମେ ମୋର ହୋଇ ରହିବ ଅନ୍ଯଥା ତୁମର ଭଲଗତି ହେବ ନାହିଁ। ସାରଙ୍ଗୀ କହିଲା,"ସମୁ ! ତୁମେ ଯାହାକୁ ଭଲ ପାଉଛ ପାଅ ମୋର କିଛି କହିବାର ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଏବେ ପାଂଚ ହଜାର ଟଙ୍କା ଦେବାକୁ ହେବ ଅନ୍ଯଥା ଏ ଫଟୋ ୟୁଟୁବ୍,ଫେସବୁକ୍ ଓ ଅନ୍ଯାନ୍ଯ ଗ୍ରୋପକୁ ପଠେଇ ଦେବି। କୁହ ତ କେଉଁଟା ଭଲ? ଦୁଇ ସାଙ୍ଗଝିଅ ସାବିତ୍ରୀ ଓ ସାରଙ୍ଗୀ ସର୍ବଦା ପାଠ ପଢା଼ରେ ହଇରାଣ କଲେ।
ଆଜି ସମୁ ହଷ୍ଟେଲରେ ରହିବା ଅନୁଚିତ ମଣିଲା। ଘରୁ ଯିବା ଆସିବା କଲେ ବି ସେମିତି ହିଁ ଡରେଇବେ। ସେ କ'ଣ କରିବ? ଆଖିରୁ ଲୁହ ଗଡେ଼ଇ ରହିବା ଛଡା଼ ଅନ୍ଯ କିଛି ନୁହେଁ। ସାବିତ୍ରୀ କାମନାରେ ଜରଜର ସେ ନିତି ସମୁକୁ ପାଇବାକୁ ଚାହେଁ ହେଲେ ସାରଙ୍ଗୀ ଟଙ୍କା ଝଡେ଼ଇବାରେ ମଗ୍ନ। ଭଲ ପିଲା ଯୋଗୁଁ ସାବିତ୍ରୀର ଲୋଭ କି ତା'ର ହାତ ଧରିବ କିନ୍ତୁ ଭିନ୍ନ ମୋଡ଼ରେ ସାରଙ୍ଗୀ। ସମୁ ସାବିତ୍ରୀକୁ କଥା ଦେଲା କି ସେ ଫଟୋ କୁଆଡେ଼ ବି ଛାଡି଼ବ ନାହିଁ ସେ ଅବଶ୍ଯ ତୁମର ହାତ ଧରିବାରେ ଶପଥ ନେଉଛି। କିନ୍ତୁ ସାରଙ୍ଗୀ ତା'ର ପାଠରେ ବିଘ୍ନ ଘଟେଇବ ଫଳତଃ ସେ ବିଦ୍ଯାଳୟରେ ଟପର ହୋଇ ସୁନାମ ଅର୍ଜନ କରିବ। ଆଜି ସମୁ ଦୋ'ଛକି ରାସ୍ତାରେ ଠିଆ। କାହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବ ଆଉ କାହାକୁ ଦୂରକୁ ଫିଙ୍ଗିବ। ସମୁ ତ ଘରୁ ଯାହା ଆଣିଲା ସାରଙ୍ଗୀକୁ ବଢାଇଲା ଆଉ ସାବିତ୍ରୀ ନିତି ରକ୍ତକୁ ଶୋଷିଲା। ଦୁହେଁ ଟିଙ୍କ କି ଓଡ଼ଶଠୁ ବଳି ହୋଇଗଲେ। ସମୁ ଅତୀଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା। ବିବାହ କଲେ ଯେଉଁ ମଜା ନେବାର ଥାଏ ଏ ଅବିବାହିତ କାଳରୁ ହାସଲ କରି ସାରିଲାଣି। ଏବେ ସେ ନିଜକୁ ଧିକ୍କାରିଲା। ସାରଙ୍ଗୀ ତ ଅର୍ଥ ଲୋଭି। ସେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନେଲା ଆତ୍ମହତ୍ଯା କରିବ
ଶୋଷୁଥିବା ରକ୍ତ ସେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କର ବି ଜୀବନ ନଷ୍ଟ କରିଦେବ। ନିଜେ ତ ମଶାଣିଭୂମିକୁ ଯାଇ ରକ୍ତ,ମେଦ ଓ ମାଂସକୁ ପଂଚଭୁତରେ ଲୀନ କରି ସାରିଥିବ ଆଉ ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ତା'ର ଘୂରିବୁଲିବ ଆଉ ଏ ଦୁହିଁଙ୍କୁତ ବଂଚି ଥାଉଁଥାଉଁ ମୋ ପରି ମରିବାକୁ ବାଟ ଯେମିତି ପାଇବେ ନାହିଁ। ମୁଁ ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା/ଆଶରୀରୀ ହୋଇ କ୍ଷତି ବି କରିବି।
ସମୁ ଘଟଣା ଚକ୍ରରେ ପେଷି ହୋଇ ସବୁକୁ ବିସ୍ତାର ଭାବେ ଚିଠିରେ ଲେଖିଲା ଓ ନିଜ ଖଟର ତକିଆ ତଳେ ରଖିଦେଇ। ଈଶ୍ବରଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲା ହେ ଈଶ୍ବର ଆପଣ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିଦେବେ। ଆତ୍ମହତ୍ଯା ତ ମହାପାପ ହୋଇଥାଏ। ସବୁ ମୁଁ ଜାଣିଲେ ବି ଏ କାମ କରିବାକୁ ବାଧ୍ଯ ହେଉଛି।
ସେ ନିଜ କୋଠରି ଭିତରୁ ଶିକୁଳି ଦେଇ ଫ୍ଯାନରେ ରଶି ଲଗାଇ ଦେଲା। ସମୁ ଭଲପିଲା ହିସାବରେ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର କୋଠରି ପାଇଥିଲା ତେଣୁ ଆତ୍ମହତ୍ଯାକୁ କେହି ରୋକି ପାରିଲେ ନାହିଁ। ସଭିଏଁ ଦେଖିଲେ ସମୁ ଆଉ କବାଟ ଖୋଲି ବାହାରୁ ନାହଁ କାହିଁକି? ସାଙ୍ଗ ପିଲାମାନେ ସୁପରିଟେଣ୍ଡକୁ ଜଣାଇଲେ ତ ମିଳିତ ଉଦ୍ଯମ ଫଳରେ କବାଟ ଖୋଲି ଯାହା ଦେଖିଲେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ଯ ନ ହୋଇ ରହି ପାରିଲେ ନାହିଁ। ସଭିଏଁ ସମୁର ମୃତ ଶରୀରକୁ ଧରି କାନ୍ଦିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ। ସେତେବେଳେ ଉଭୟ ସାବିତ୍ରୀ ଓ ସାରଙ୍ଗୀ ମଧ୍ଯ ପାଖରେ ଥିଲେ। କେହି ଜଣେ ସାଙ୍କ ତକିଆ ଖୋଲି ଚିଠିଟିଏ ପାଇ ସୁପରିଟେଣ୍ଡେକୁ ଦେଖେଇଲେ ତ ପଢି଼ ଜଣାଗଲା କି ଅସଲ ଆସାମୀ ସାବିତ୍ରୀ ଓ ସାରଙ୍ଗୀ। ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଜେରା କରିବା ଆଗରୁ ତାଙ୍କୁ ଅଟକ ରଖାଗଲା। ସେମାନଙ୍କ ଫୋନ ଚେକ୍ଅପ୍ କଲେ ତ ସାବିତ୍ରୀ ଓ ସାରଙ୍ଗୀର ଅନେକ ଫୋନକଲ ଅଛି ଏଇ ସମୁ ନାମରେ। ହ୍ବାଟସ ଆପ ଖୋଲାଗଲା ତ ଅନେଇ ତଥ୍ଯ ସାବିତ୍ରୀ ଓ ସାରଙ୍ଗୀ ପଠେଇଥିବାର ମଧ୍ଯ ପାଇଲେ।
ଆଜି ସାବିତ୍ରୀ ଓ ସାରଙ୍ଗୀ ଥାନାରେ ନିଜର କରିଥିବା କର୍ମକୁ ସ୍ବୀକାର କଲେ। ସାବିତ୍ରୀ କହିଲା ତା'ର ଭଲପାଠ ପଢା଼ ଯୋଗୁଁ ମୁଁ ଆକୃଷ୍ଟ ହୋଇ ବିବାହ କରି ନେବାକୁ ଚିନ୍ତା କରିଥିଲି। ସାରଙ୍ଗୀ କହିଲା କି ତା'ର ଭଲ ପାଠ ପଢି଼ବା ମୋତେ ଅସହ୍ଯ ହେଲା। ତାକୁ ବଦନାମ କଲେ ସେ ପଢି଼ବାରେ ଅବହେଳା କରିବ ଆଉ ମୁଁ ଏ କଲେଜରେ ପ୍ରଥମ ହୋଇ ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପାଶ୍ କରିବି ସେ କିନ୍ତୁ ଶୋଷୁଥିବା ଟଙ୍କାକୁ ଲୁଚେଇଲା।
ଏ ବୟାନ ଶୁଣି ସଭିଏଁ ଆଚମ୍ବିତ ହେଲେ। ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ସାଙ୍ଗର ଜୀବନକୁ ଏତେ ତଳକୁ ଖସାଇବା ବୋଧେ ଆଗରୁ ଜଣା ନ ଥିଲା। ସେ ଦୁହେଁ ଆଜି ଜେଲର କୋଠରିରେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ ନିଜ ଜୀବନକୁ କଟେଇ ଚାଲିଛନ୍ତି। ସେମାନେ ଅନୁତାପ ଗ୍ଳାନୀରେ ଯଦିଓ ଘାଣ୍ଟି ଚକଟି ହେଉଛନ୍ତି ହେଲେ କରିବେ କ'ଣ? ସବୁ ତ କଲା କର୍ମର ଫଳ। ଭଲ କାମ କରିବା ହାତ ପାଆନ୍ତାରୁ ଚାଲି ଯାଇଛି। ଯେତେ ସୁଧୁରିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଆଉ କି ଜୀବନକୁ କଳଙ୍କ ମୁକ୍ତ କରି ପାରିବେ? ଉଭୟ ସାବିତ୍ରୀ ଓ ସାରଙ୍ଗୀ ଲେଡିଜ୍ ହଷ୍ଟେଲରେ ରହୁଥିଲେ। ସମୁ ରହୁଥିଲା ଜେଣ୍ଟସ୍ ହଷ୍ଟଲରେ। ଆଜି ଏମାନଙ୍କ କଳଙ୍କର କାଳିମା ଯୋଗୁଁ ସାରା ହଷ୍ଟେଲ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା। ଆଉ ସମୁର ଆତ୍ମା ହଷ୍ଟେଲର ଚାରିକାନ୍ଥ ଭିତରେ ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା/ଅଶରୀରି ହୋଇ ଘୂରି ବୁଲୁଛି।
*
ଶିକ୍ଷକ ମକାଶୁଖିଲା ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ଯାଳୟ ପୋ-ଚକ୍ରଧରପୁର ଭା-ହରିଚନ୍ଦନପୁର ଜି-କେନ୍ଦୁଝର ପି-୭୫୮୦୨୮
No comments:
Post a Comment