ମୋ ଗାଁ କେଡେ ସୁନ୍ଦର

 ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା 

  

ଗାଆଁଟି ମୋର କେଡେ ସୁନ୍ଦର 

ସବୁଜ ବନ ଭୂଇଁ 

ସକାଳ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଇଁ ଆସଇ 

ମୁରୁଜ ବୁଣି ଦେଇ         l 1l 

ସେଇଠି ମୋର ଏନ୍ତୁଡ଼ି ଶାଳ 

ସେଇଠି ଷଠି ଘର 

ତା ଧୂଳି ମାଟି ପାଣି  ପବନ 

ଚନ୍ଦନ ହୁଏ ମୋର      l2l

ସଞ୍ଜ ସକାଳେ ଆଳତି ହୁଏ 

ଗାଁ ମନ୍ଦିର ଠାରେ 

ଶଙ୍ଖ ଘଣ୍ଟାର ଶବଦ ଶୁଭେ 

ଗାଁ ମୁଣ୍ଡ ସେପାରେ        l3l

ମୋ ଗାଁ ନଈ ବହି ଯାଉଛି 

କୁଳୁ ତlନର ସ୍ୱର 

ନଦୀ ପଠାରେ କାଶ ତଣ୍ଡିର 

ହୋଇଛି ଫୁଲ ଘର       l 4l

ଗାଆଁ ପୋଖରୀ କଇଁ ଫୁଲରେ 

ଦିଶୁଛି ଶୋଭା ବନ 

ମଲ୍ଲୀ ମାଳତୀ ଗୋଲାପ ରାଣୀ 

କିଣି ନେଉଛି ମନ       l 5l

ଭାଇ ଚାରରେ ମୋ ଗାଆଁ ପରା 

ସଭିଙ୍କୁ ବଳି ଯାନ୍ତି 

ଦୁଃଖ ସୁଖରେ ଦୁଆରେ ଆସି 

ସହାୟ ହୋଇ ଥାନ୍ତି        l 6l 

ମୋ ଗାଁ ଲୋକ ସରଳ ପରା 

ଛନ୍ଦ କପଟ ନାହିଁ 

ପୁନେଇ ପର୍ବ ପାଳିଣ ଥାନ୍ତି 

ଗୋଟିଏ ମନ ହୋଇ       l7l

ଗୋଧୂଳି ବେଳେ ଗୋପାଳ ଆସେ 

ଗୋରୁ ପଲ ଅଡେ଼ଇ 

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଲୁଚିଲେ ତୁଳସୀ ମୂଳେ 

ମାଆ ସଞ୍ଜ ଦିଅଇ       l 8l

ଫୁଲ ଫଳରେ ପୂରି ରହିଛି 

 ଭଳି କି ଭଳି ଯେତେ 

ଜାମୁ ଖଜୁରୀ ତୋଳି କି ଖାଉ 

ଇଛା ଯାହାର ଯେତେ    l 9l

ବରଷା ଦିନେ ଗାଆଁ  ପିଲାଏ 

ପାଣିରେ ଖେଳି ଥାନ୍ତି 

ଝଡି ବରଷା ଆନନ୍ଦ ଦିଏ 

ଡ଼ଙ୍ଗା ଭାସଇ ଥାନ୍ତି    l10l

ଗାଆଁରେ ଚାଷ ଅଧିକ ହୁଏ 

କୃଷକ କୃଷି କରେ                    

ପିଠା ପଣା ତା ଘରେ ହୁଅଇ 

ହୃଦେ ପୁଲକ ଭରେ       l11l

ସ୍ୱର୍ଗ ସୁଷମା ମର୍ତ୍ତ୍ୟରେ ଅଛି        

ମୋ ଗାଆଁ ରୂପ ରେଖ 

ଯେତେ କହିଲେ ମନ ନ ପୁରେ 

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଆଭା ଦେଖ   l12l

ଗାନ୍ଧିନଗର, ନବରଙ୍ଗପୁର l