ପାଦର ପାଣ୍ଡୋଇ ତୁହି ଅଟୁ ପରା
ଭରତ ମୁଣ୍ଡେ ରଖିଲେ
ଭରତ ଜଗିଲେ ପାଣ୍ଡୋଇକୁ ରଖି
ରାମ ଭାରତେ ଭାବିଲେ
ଚଉଦ ବର୍ଷ ରହିଲେ
ସେ ଚପଲ କଠଉ ନାମେ ସେଠି
ରାମାୟଣ ତ ଚିନ୍ତିଲେ
ଚରଣ ଦେଖିଛୁ ରାମଙ୍କଠୁ କୃଷ୍ଣ
ଵ୍ୟାସଙ୍କଠୁ କାଳିଦାସ
ଚରଣ ଦେଖିଛୁ ବିଜ୍ଞାନୀ ରସିକ
ତୋର ଖଣ୍ଟ ରଵିଦାସ
ବିଭିନ୍ନ ରାସରେ ରସ
ତୋତେ ନ ପିନ୍ଧିଲେ କିଏ ଯାଏ କହ
ବସନ୍ତ ହେଉ ବା ଶୀତ
ବିଭିନ୍ନ ରୂପରେ ଥାଉ ତୁ ପାଖରେ
ସ୍ୟାଣ୍ଡେଲ, ବୁଟ୍ ଚପଲ
ଵନ୍ଧୁ ତୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଅଟୁ ଘରେ ଘରେ
ବୋହୁ ତୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭାର
ଅତି କମ୍ ଦାମ୍ ତୋର
ଯତ୍ନ ନେଉ ତୁ ପାଦର ଖାଲି ନୁହେଁ
ସବୁ ଭାର ଶରୀରର
ଅଧା ବାଟରେ ଯଦି ଛିଡିଯାଉ ତୁ
କି ହିନସ୍ତା କହ ମୁନିବର
ସମ୍ମାନ ତ ଯାଏ କଷ୍ଟ ବି ତୁ ଦେଉ
ମଣିଷ ହୁଏ ସତ୍ଵର
କଷ୍ଟ ଭାଷା ନାହିଁ ତା'ର
ମୁଣ୍ଡରେ ମୁଣ୍ଡେଇ ପାରେନା ସେହି
ଦୁଃଖ କାୟା ଜୀବନର
କଳ୍ପନା ରାୟ, ସହକାରୀ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ,
ଲଇଡା ବାଳିକା ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟ,
ଲଇଡା, ସମ୍ବଲପୁର
No comments:
Post a Comment