୭୨ରେ ଗଣତନ୍ତ୍ର....
କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ... କିଛି ତଥ୍ୟ...
- ଦେବାଶିଷ ରାଉତ
ସତରେ ଆମ କ'ଣ ସ୍ୱାଧୀନ ? ଛୋଟ ବେଳଠୁ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସ୍ଲୋଗାନ ଦେଇ, କେଇ ପଦ ତର୍କ ବିତର୍କ ରେ କ'ଣ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପରିସୀମା ସମାପ୍ତ ! ଏମିତି ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ ର ସମାଧାନ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ ଆଜି ୭୨ ତମ ଗଣତନ୍ତ୍ର ଦିବସ ରେ ଆମ ଭାରତ ପଦାର୍ପଣ। କିନ୍ତୁ, କାହିଁ କେଉଁଠି ଗଣତନ୍ତ୍ର ? କାହିଁ କେଉଁଠି ଧର୍ମ ନିରପେକ୍ଷତା ? କାହିଁ କେଉଁଠି ଏକ ଜାତୀୟତାବାଦ । ସତେ ଯେମିତି, ଏହା କେବଳ କର୍ଣ୍ଣ ସୃତି ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ। ବିନା ଜ୍ଞାତ ଅସ୍ତିତ୍ବ ରେ ଭାରତୀୟ ବୋଲି ଡିଣ୍ଡିମ ପିଟି, ପ୍ରତିଉତ୍ତର ରେ ଚୁପ୍ ରହି ନିଜ କୁ ଛୋଟ କରିବା ରେ, କେବେ ଗଣତନ୍ତ୍ର ନଥାଏ। ନିଜ ଇତିହାସ ଯିଏ ଜାଣିନି, ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ବ ଯିଏ ଜାଣିନି କିମ୍ବା ଖୋଜିବାକୁ ଚେଷ୍ଠା କରିନି, ଶତ ଧିକାର ସେ ଜନ୍ମ କୁ ।
କହିବା ର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ଏହି କି ୧୯୪୭ ଅଗଷ୍ଟ ୧୫ ର ପୂର୍ବ ଏବଂ ପର ଠାରୁ ନେଇ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନେକ ଘଟଣା ଏବଂ ଦୁର୍ଘଟଣା କୁ କାଳକବଳିତ କରାଯାଇଛି। ଯାହା କୁ ପ୍ରତି ଭାରତୀୟ ଜାଣିବା ଦରକାର। ନିଜ ଇତିହାସ ପୃଷ୍ଠା ରେ ବିଦେଶୀ ଗରିମା କ'ଣ ଭରତ ର ବିଶିଷ୍ଠତା କୁ କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ କରୁନି ! ଧର୍ମ ନାମ ରେ ସଂରକ୍ଷଣ କିନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ଧର୍ମ ନିରପେକ୍ଷ ରାଷ୍ଟ୍ର, ଜାତି ବାଦ ର ବିରୁଦ୍ଧ କିନ୍ତୁ ଦଳିତ, ହରିଜନ ର ମର୍ମିକ ଶଦ୍ଦ ସହିତ ବଂଶାନୁ କ୍ରମିକ ବଧ୍ୟାତା ମୂଳକ ଜାତି। ଏହା କେଉଁ ଗଣତନ୍ତ୍ର ର ଦିଗ କୁ ଅଙ୍ଗୁଳି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଛି। ଇତିହାସ ର ପୃଷ୍ଠା ଅବଲୋକନ କଲେ ଦେଖା ଯାଏ, ଅତ୍ୟାଚାର ର ଚରମ ସୀମା ରେ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ' ଦ ଆଲେକଜାଣ୍ଡାର ଇଜ୍ ଦ ଗ୍ରେଟ'. କିନ୍ତୁ ଏଠି ପ୍ରୁଥିରାଜ ଚୌହାନ, ରାଣା ପ୍ରତାପ, ଶିବାଜୀ ଙ୍କ ପରି ମୋହାନ ଦେଶଭକ୍ତ କେବେ ମୋହାନ ହୋଇ ପାରି ନାହାଁନ୍ତି କିମ୍ବା ଆଜିର ଯୁବ ପିଢ଼ି ଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତାଙ୍କ ବିଷୟ ରେ ସମ୍ୟକ୍ ଧାରଣା ମଧ୍ୟ ନାହିଁ। ଇତିହାସ ର କାଳ କୋଠରୀ ରେ ସ୍ଵାଧୀନତା ଏକ ବିରାଟ ଦୂର୍ଗ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ତାହାବି ଆଜି ଅସ୍ପଷ୍ଟ। କିଛି ଇତିହାସ ଏବଂ ତର୍କ କୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ଜଣା ଯାଏ, ୧୯୪୭ ରେ ନୁହେଁ ୧୯୪୩ ଏକ୍ଟବର ୨୧ ରେ ଦେଶ ସ୍ୱାଧୀନ ଘୋଷଣା କରାଯାଇଥିଲା। ଆଉ ସେ ଘୋଷଣାକାର କେହି ନଥିଲେ, ସେ ଆମ ଓଡ଼ିଶା ର ବର ପୁତ୍ର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ରାଷ୍ଟ୍ରବାଦୀ ସୁବାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ । କିନ୍ତୁ ଇତିହାସ ବି ଆଜି ତାଙ୍କ ଭେଦ ପାଇନି। କାରଣ ସ୍ଵାଧୀନତା ର ଶ୍ରେୟ ତ କେବଳ ଜଣଙ୍କୁ ହିଁ ନେବାର ଥିଲା ନା। ଏହାକୁ ସମୀକ୍ଷା କଲେ ପ୍ରମାଣ ସ୍ୱରୂପ ଜାଣିବାକୁ ହେବ, ଯେ ଦେଶ ସ୍ୱାଧୀନ ସମୟରେ ପାକିସ୍ଥାନ ର ସୃଷ୍ଟି। ଆଉ ଭାରତ ପାକିସ୍ଥାନ ମଧ୍ୟ ରେ ସୀମା ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ସହିତ ଚେୟାର, ଟେବୁଲ୍ ମଧ୍ୟ ଭାଗ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ଯାହା କେବେବି ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ସମ୍ଭବ ନୁହଁ। ୯ ମ ଶ୍ରେଣୀ ଇତିହାସ ରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ଅଛି ୧୭୩୯ ରେ ଶାହାଜାହାନ ଭାରତ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ କିଏ ଏବଂ କେତେଥର ପରାଜିତ ଏବଂ ବନ୍ଦୀ କରିଥିଲେ, ତାହା ର ବର୍ଣ୍ଣନା ନାହିଁ। ଏହା କ'ଣ ଗଣତନ୍ତ୍ର ର ମର୍ଯ୍ୟାଦା କୁ କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ କରୁନି ? ଭାରତୀୟ ହେବାର ସ୍ୱାଭିମାନ କୁ କୁଠାରଘାତ ହେଉନି? ବାବାର ଙ୍କ ପୁଅ ଆକବର, ଆକବର ଙ୍କ ପୁଅ ଜାହାଙ୍ଗୀର ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କ ବଂଶ ପରିଚୟ ଜାଣିଥିବେ।କିନ୍ତୁ କେହି ଯଦି ପଚାରେ ରାଣା ପ୍ରତାପ ଙ୍କ ବଂଶ ପରିଚୟ କିମ୍ବା ପ୍ରୁଥିରାଜ ଅଥବା ଚନ୍ଦ୍ରଗୁପ୍ତ ଙ୍କ ବିଷୟରେ, ତାହା କହିବା ଅସମ୍ଭବ ପ୍ରାୟ। କାହିଁକି ନା ଆମ ଇତିହାସ ବୋଧେ ନିଜ ବୀର ଙ୍କ ବିରତ୍ଵ କୁ ବର୍ଣିବା ପାଇଁ କୁଣ୍ଠାବୋଧ କରିଛି। କାହାକୁ ବି କହିବା ସହଜ ହେବ ୧୪୫୩ ରେ କଂଷ୍ଟାଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ନେପାଲ ଅଧିକାର, ୧୪୯୮ ରେ ଭସ୍କଡଗମା ଭାରତ କୁ ଜଳପଥ ଆବିଷ୍କାର କରିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଭାରତ ର ଯୁଦ୍ଧ କୌଶଳ, ବାୟିଜ୍ଞାନିକତା ର ସଂସ୍କୃତି ଏହା ଆଜି କେବଳ କୁସଂସ୍କାର ପଲଟିଛି। ଶତ ଧିକାର୍ ସେ ବାମପନ୍ଥୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଇତିହାସକାର ଙ୍କୁ, ଯିଏ ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ବ ପାଇଁ ଭାରତ ଅସ୍ତିତ୍ବ କୁ ଅସ୍ତଗାମୀ କରିଛନ୍ତି। କିଏ କେବେ ଶିଶୁ ଙ୍କୁ ଭଲ ପାଉଥିଲା କି ନାହିଁ ଜଣା ନାହିଁ। କିନ୍ତୁ ଏଠି ଶିଶୁ ଦିବସ ପାଳନ କରାଯାଉଛି। କିନ୍ତୁ ଦେଶ ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ହୋଇଯାଇଥିବା , ମୋହାନ ସ୍ଵାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ଙ୍କ ପାଇଁ କେବଳ ଛୁଟି ଦିନ। ଲଜ୍ୟା ଲାଗିବା କଥା ! କିନ୍ତୁ ଧନ୍ୟବାଦ୍ ଦେବାକୁ ଚାହିଁବି କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ଙ୍କୁ, ଯିଏ ଆଜି ଏହି ମହାନ ଦେଶପ୍ରେମୀ ଙ୍କ ଜୟନ୍ତୀ କୁ "ପରାକ୍ରମ" ଦିବସ ରୂପେ ପାଳନ କରିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି। ଇତିହାସ ପୃଷ୍ଠା ଖୋଲି ଦେଖିବ କେବଳ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ ଏବଂ କେତେ ହାତଗଣତି ସ୍ଵାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ଙ୍କ ଉପରେ ଏତେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ହୋଇଛି ଯେ, ସତେ ଯେମିତି ଦେଶ କେବଳ କିଛି ଜଣଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍ୱାଧୀନ ହୋଇଥିଲା। ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ ସେତେବେଳେ ବଡ଼ ବଡ଼ ବରିଷ୍ଟ ଥିଲେ ଆଉ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ ମଧ୍ୟ ଜଣେ ବିଖ୍ୟାତ ବାରିଷ୍ଟର ଥିଲେ, ହେଲେ କାହିଁକି ସେତେବେଳେ ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ଆଜାଦ୍, ଭଗତ ସିଂହ ଙ୍କ ପାଇଁ କେସ୍ ଲଢ଼ିନଥିଲେ। ଏହା କେଉଁ ପ୍ରକାର ଦେଶପ୍ରେମ !! ଦେଶ ପାଇଁ ବଳିଦାନ ଦେଇଥିବା କୋଟି କୋଟି ଦେଶ ଭକ୍ତ ଆଜି ଇତିହାସ ପୃଷ୍ଠା ରେ ଅନ୍ତର୍ଦ୍ଧାନ। କିନ୍ତୁ ବିଦେଶୀ ମାନେ ସସମ୍ମାନେ ପୃଷ୍ଠା ମଣ୍ଡନ କରିଛନ୍ତି।ଦେଶ ର ସମ୍ବିଧାନ କୁ ପରିଲକ୍ଷିତ କଲେ କୁହା ଯାଏ, ଯେ ଭାରତ ଏକ ଧର୍ମ ନିରପେକ୍ଷ ରାଷ୍ଟ୍ର। କିନ୍ତୁ କାହିଁ?? କେଉଁ ଆଧାର ରେ ଧର୍ମ ନିରପେକ୍ଷ କୁହାଯାଇ ପାରିବ। କୁହାଯାଏ ଯେ ସମ୍ବିଧାନ ନିୟମ ୩୦(A) ଅନୁସାରେ କେବଳ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଧର୍ମ ର ଲୋକ ମାନେ ନିଜ ଧାର୍ମିକ ଶାସ୍ତ୍ର କିମ୍ବା ପୁସ୍ତକ ନିଜ ବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ ପଢ଼ାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ। କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ଅଳ୍ପ ସଂଖ୍ୟକ ଦର୍ଶାଇ ତମାମ ଉନ୍ନତୀ ହେବ। ଯେତେବଳେ ଅନ୍ୟ ଧର୍ମ ର ଲୋକ ସଂଖ୍ୟା ବିଦେଶ ରେ ମାତ୍ରାଧିକ ଏବଂ ରାଷ୍ଟ୍ରାୟତ। କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଦେଶୀ ଧର୍ମ ତଥା ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତୀୟ ସଂସ୍କୃତି କୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରି ବିଲୁପ୍ତ କରିବା କ'ଣ ଏହା ଗଣତନ୍ତ୍ର ବିରୁଦ୍ଧ ରେ ନୁହେଁ।?? କେବଳ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଧାର୍ମିକ ସ୍ଥଳ ରୁ ଟ୍ୟାକ୍ସ ନେବା ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ ଶିକ୍ଷା ପାଇଁଅନୁଦାନ ଦେବା, ଏହା କେଉଁ ଧର୍ମ ନିରପେକ୍ଷ ଗଣତନ୍ତ୍ର ର ଲକ୍ଷ୍ୟ। ୟୁ.ପି.ଏସି ଭଳି ସର୍ବ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପରୀକ୍ଷା ରେ ମଧ୍ୟ ଧର୍ମ ଅନୁସାରେ ସଂରକ୍ଷଣ କରିବା, ଏହା କ' ଗଣତନ୍ତ୍ର ର ସାର୍ଥକତାକୁ କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ କରୁନି ??୧୯୯୦ ଜାନୁୟାରୀ ୧୯ କାଶ୍ମୀର ପଣ୍ଡିତ ଙ୍କୁ ଅତ୍ୟାଚାର ରେ ଦେଶର ସମସ୍ତ ସରକାର, ଗଣମାଧ୍ୟମ ଚୁପ୍। ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନେକ ଲୋକ ତା' ବିଷୟ ରେ ଅଜ୍ଞ ଏବଂ ସେମାନେ ନ୍ୟାୟ ପାଇଁ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ବ୍ୟାକୁଳ। ଏହା କେଉଁ ପ୍ରକାର ର ଗଣତନ୍ତ୍ର ? ଦେଶ ରେ ଏନ.ଆର୍.ସି, ସି.ଏ.ଏ ଏବଂ ଅର୍ଟିକିଲ ୩୭୦ ଓ ୩୫ ଏ କୁ ବିରୋଧ କରିବା ଏବଂ ସତ୍ତା ପାଇଁ ଦେଶ ମଧ୍ୟ ରେ ଦଙ୍ଗା ସୃଷ୍ଟି କରିବା ଏବଂ ବିଭ୍ରାନ୍ତି କରିବା, ଏହା କଣ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ର ବିରୋଧ ରେ ନୁହେଁ ? ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନ ସମୟ ଦେଶ ର ୯୫% ମୁସଲିମ, ମୁସଲିମ ଲିଗ୍ କୁ ଭୋଟ ଦେଇ ଧର୍ମଅନୁସାରେ ରାଷ୍ଟ୍ର ଗଢିଥିଲେ । ଯଦି ଧର୍ମ ଅନୁସାରେ ରାଷ୍ଟ୍ର ଭାଗ ହେଲା, ତ ଭାରତ ର ଅନ୍ୟ ଭାଗ ବି ଧର୍ମ ଭିତ୍ତିକ ରାଷ୍ଟ୍ର ହେବା ଉଚିତ୍ ଥିଲା। ମୋହାନ ଅହିଂସାପୂଜାରୀ କ'ଣ ବିରୋଧ କରିନଥିଲେ??
ତମାମ ସମୀକ୍ଷା କୁ ନେ଼ଇ ଜଣା ଯାଏ ଯେ, ଅନେକ ପ୍ରକୃତ ଇତିହାସ ଚକ୍ରାନ୍ତ ର କାଳ ଗର୍ଭ ରେ ବିଲୁପ୍ତ ହୋଇଛି। ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜଣେ ନିଜ ଦେଶ ର ଅସ୍ତିତ୍ବ କୁ ଜାଣିନି, ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ର ମୂଲ୍ୟବୋଧ ଉପଲବ୍ଧି ହେବ ନାହିଁ। କାରଣ ନିଜ ମୂଳ ଙ୍କ ପରିଚୟ ବିନା ବଞ୍ଚିବା ଆତ୍ମଦାହ ସହିତ ସମାନ। ତେଣୁ ସରକାର ଙ୍କୁ ନିବେଦନ, ଦେଶ ର ପ୍ରକୃତ ଇତିହାସ କୁ ସାମ୍ନା କୁ ଅଣାଯାଉ। ଦୁଃଖ ଲାଗେ ଓଡ଼ିଆ ଅଷ୍ଟମ ଶ୍ରେଣୀ ର ଇତିହାସ ବହିର ପ୍ରଚ୍ଛଦ ପୃଷ୍ଠା କୁ ଦେଖି। ଯେଉଁଠି ଦେଶଭକ୍ତ ଙ୍କ ମେଳ ରେ ସୁବାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ ଙ୍କ ସ୍ଥାନ ନାହିଁ। ଶତ ଧିକାର ଏ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଏବଂ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ର ପ୍ରହସନ କୁ, ଯେଉଁଠି ମଉଳି ଯାଆନ୍ତି ଅନେକ ସୁଗନ୍ଧିତ ପୁଷ୍ପ ଏବଂ ଲିଭିଯାଏ ଅମ୍ଳାନ ଇତିହାସ।
"ଦେଶ ର ଇତିହାସ ହିଁ ଭବିଷ୍ୟ ଗଢେ" ତେଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାରତୀୟ ଙ୍କୁ ନିବେଦନ। ସ୍ୱୋର ଉଠୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ର.... ।
ଦେବାଶିଷ ରାଉତ,ନୀଳଗିରି ବାଲେଶ୍ଵର
No comments:
Post a Comment