ମାଟି

ମାଟି ନୁହେଁ ଆମ ମା ' ପରା ସିଏ

         ସହୁଛି କେତେ ଯାତନା

ତା' କୋଳେ ଖେଳୁଛୁ ଗୋଡ଼ କଚା ଡୁଛୁ

         ନ କରୁଛି କେବେ ମନା    l୧l

ମାଟି ସର୍ବଂସହl ଜନନୀ ସେ ଆମ

      ନାମ ଧରିତ୍ରୀ ଯେ ଜାଣ

ନଦୀ ନାଳ ବନ ପାହାଡ଼ ଶୋଭୀତ 

      କରୁଅଛୁ ଜଳ ପାନ          l୨l

ଖାଦ୍ୟ ଜଳ ଫଳ ଯୋଗାଏ ଆମକୁ

       ପ୍ରାଣୀଙ୍କର ଖୁସି ପାଇଁ

ସବୁ ଅରଦଳୀ ଆମର ସହିଛି

     ଗାଳି କେବେ କରେ ନାହିଁ      l୩l

ତା' ବକ୍ଷକୁ ଚିରି ହଳ କରୁଅଛୁ

       ଲଗାଉଛୁ ଗଛ ଲତା

ଚାଷ କରୁଅଛୁ ଫସଲ କରୁଛୁ

       ନୀରବେ ସହୁଛି  ବ୍ୟଥା    l୪ l

ମାଟିରେ ଗଢ଼ୁଛୁ ହାଣ୍ଡି ମାଠିଆ ଯେ

       ମାଟିରେ କରୁଛୁ ଘର

ମାଟିରେ ଗଢ଼ୁଛୁ ଦେବା ଦେବୀ ମୂର୍ତ୍ତି

       କି ସୁନ୍ଦର ମନୋହର        l୫l

ଖେଳନା କଣ୍ଢେଇ ମାଟିରେ ତିଆରି

       ଶିଶୁ ଧରି ଖେଳୁ ଥାନ୍ତି     

ଉତଫୁଲୀତ ମନ ଶିଶୁ ଗଣଙ୍କର

      ଖୁସିରେ ଦିନ କାଟନ୍ତି         l୬l

ମାଟିତଳେ ସୁନା ରୁପା ମାଙ୍ଗାନିଜ

      ରହିଛି ହୀରା ପଥର

କୋଇଲା ରହିଛି ଧାତୁ ବି ରହିଛି

      ସାଇତିଛି ମାଟି ମୋର      l୭l

ବର୍ଷା ଋତେ ମାଟି ହସେ ଖିଲି ଖିଲି

      ବେଶ ଧରି ସବୁଜିମା

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ରୌଦ୍ର ତାପେ ମାଟି ଶୁଷ୍କ ହୁଏ

       ଶୀତ ଋତୁ ଅନୁପମl       l୮l

ମାଟିରେ ଜନମ ମାଟିରେ ମରଣ

      ମାଟି ଆମ ପୂଣ୍ୟ ତୀର୍ଥ

ସେ ମାଟିକୁ ଆମେ ନିଜର କରିବା

      ରଖିବା ତାର ମହତ        l୯l

ଗାନ୍ଧିନଗର, ନବରଙ୍ଗପୁର    l