ପ୍ରହେଳିକା

                  ✍ସନ୍ତୋଷ କୁମାର ସାହୁ 

ମୁଁ ଅଟେ ଏକ ପ୍ରହେଳିକା 

ଖୁସିହୁଏ ଏକା ଏକା 

ଲୁହ ପୋଛେ ଏକା ଆଉ 

ଗୀତ ଗାଏ ଏକା ଏକା l

ସେଥିରେ ତ କିଛି 

ନ ଥାଏ କାହାର 

ଆପଣା ଜଞ୍ଜାଳେ ବ୍ୟସ୍ତ 

ତେଲ ଲୁଣ ର ସଂସାର l

କିଏ କିଆଁ ଭାଗୀ ହେବ 

ମୋ ସୁଖ ଦୁଃଖରେ 

ମୁଁ ସିନା ଅଟକି ଯାଉଛି 

କୋଇଲି ର ସ୍ୱର ଶୁଣି 

ବକୁଳ ବନରେ l

ସେ କିଆଁ ପଚାରିବ 

ସେ ଜାଣେ 

ମୁଁ ନୁହେଁ ମୁକ୍ତା 

ସାରୁପତ୍ରେ ଢଳଢଳ 

ଶେଷ ବିନ୍ଦୁ 

ବରଷା ଟୋପାଏ l

ଚି଼ର୍ମl, 
ନବରଙ୍ଗପୁର