ମାଆ

କେତେ ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ଅନ୍ତ ଘଟାଇ 

     ଜନମ ଦେଇଛି ମାଆ l

କେତେ ସପନକୁ ମନେ ବାନ୍ଧି 

      ପାଳନ କରୁଛି ମାଆ ll

ଶରୀର  ତୋହର ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତେ 

    ଡାକେ ମୋତେ ସ୍ନେହେ ଆ ଆ ll

 ଚରଣ ଠାରୁ ମସ୍ତକ ତୋହର 

      ଗାଉଥାଏ ମୋର ନାଆଁ l

କଥାରେ କଥାରେ ଚିଂତାରେ ଥାଉ 

      କେମନ୍ତ ରହିବି ମୁହିଁ l

ବିଶାଳ ବିଶ୍ୱେ କିପରି ବଞ୍ଚିବି 

    ପ୍ରଭୁପାଦେ ଥାଉ ଧାଈ  ll

ମୁହଁ ସଦା ତାର  ଗାଏ ପ୍ରଶଂସା 

    ଯେତେ କଲେକ ଗଳତି l

ସାହିପଡିଶା ଟାହିଆ ଟାପରା 

    ମନରୁ  ଆଡଉ ନିତି ll

ଜିନିଷ ମୁହିଁ ଖୋଜେ ଇତସ୍ତତଃ 

     ନପାଇଲେ ଦିଏ ଦୋଷ l

ଦୋଷ ଆଡେଇ  ମନ ତୋଷକରି 

     ଦିଏ  ସେ  ସବୁ ଜିନିଷ ll

ଛଳନା ମୋହର ସୁବୁ ସେ  ଜାଣି 

    ଲୁଚାଉ ମୋ କଥା ନିତି l

ଛଳନା ପୁରଣ କରିବାକୁ ତୁ 

   ବାପା ଆଗେ ହେଉ ସାକ୍ଷୀ ll

ବିଲମ୍ବେ ଫେରିଲେ ହେଉ ବ୍ୟଥିତ    

    ଅନାଇ ଥାଉ ତୁ ବାଟ l

ଉଦରେ ତୋହି  ପାକ ନେବାଦୂରେ 

    ମୋ ପାଇଁ ତୁ ହେଉ ବ୍ୟସ୍ତ ll

ଛୋଟବେଳେ ତୁହି  କୂଳରେ ଶୁଆଇ 

     କରୁଥିଲୁ କେତେ ଗେଲ l

ନଖାଇଲେ ମୁହିଁ  ଗେଧଉ ତୁହି 

    ଗୋଡ଼ାଇ ଥାଉ ମୋ ପଛ  ll

ସଂକଟେ ଥିଲେ  ଚରଣ ଅସ୍ଥିର 

   ଏଣେ ତେଣେ ଘୋରି ବୁଲେ l

ଦେଵିଦେବତା ମନାସିକ କରେ 

    ନାନା ପୂଜାପାଠ ବ୍ରତେ ll

ମାଆର ମମତା ବିଶ୍ୱେ ବନ୍ଦିତା 

    ତାପରି ହେବ କେ ସରି l

ଘୋଡାଇ ନିତ୍ୟ ତାହାରି ପଣତେ 

     ଢାଳେ ଆଶୀର୍ବାଦ ସତ ll

🙏କାମାକ୍ଷା ପ୍ରସାଦ ସାମଲ 🙏