ଅଭୁଲା ସ୍ବପ୍ନ

 ✍ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା 

ସ୍ବପ୍ନ ତ ଅନେକ ମଣିଷ ଜୀବନେ

ସବୁ ମନେ ନ ରୁହଇ 

ସାଗରର ଢ଼େଉ  ପରି ଭାସି ଯାଏ 

କେତେକ ସ୍ଥିର ହୁଅଇ      l 1l

ରାତ୍ରିର ସପନ ସମସ୍ତେ ଦେଖନ୍ତି 

ସକାଳେ ଭୁଲି ଯାଆନ୍ତି 

ପାହାନ୍ତି ସପନ କିଛି ସତ୍ୟ ହୁଏ 

ଲୋକେ ଏହା କହି ଥାନ୍ତି    l 2l

ଭଲ ପାଠ ପଢି ଡାକ୍ତର ହୋଇବି 

ଦିନେ କେତେ ଭାବୁ ଥିଲି             

ଜନ ସେବା କରି ଖୁସିରେ ରହିବି 

ଦେଶର ସେବକ ବୋଲି        l3l

ଅସାଧ୍ୟ ରୋଗକୁ ଭଲ କରିବି ମୁଁ 

କରି ସଠିକ ନିଦାନ 

ସେହି କlମେ ଆଜି ମନ ଦେଇଛି ମୁଁ 

ଅଭୁଲା ମୋର ସପନ             l4l

ପିଲାଟି ଦିନରୁ ଦିଅଁ ପୂଜୁଛି ମୁଁ 

କରି ତାଙ୍କୁ ଆରାଧନା 

ଭଜନ ଜଣାଣ ନିତି ଗାଇଛି ମୁଁ 

କରେ ତାଙ୍କୁ ବନ୍ଦାପନା           l5l

ସପନରେ ଆସି ଦେଖା ଦେଲେ ପ୍ରଭୁ 

କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ ମୋର 

ସତ ଲାଗୁଥିଲା ବାସ୍ତବତା ରୂପ 

ବିଶ୍ୱାସ ମୋ ଫୁଲ ଘର            l 6l

ସେ ଦିନର କଥା ଅଭୁଲା ସ୍ବପ୍ନ ମୋ 

ଆଜି ବି ପାରିନି ଭୁଲି 

କଳାଶ୍ରୀ ମୁଖକୁ ଥରେ ଭାବି ଦେଲେ 

ହୃଦ ମୋର ଯାଏ ଫୁଲି            l 7l

ଗାନ୍ଧିନଗର, ନବରଙ୍ଗପୁର  l