ମାଧବୀ ପଟେଲ।
ବିଜନ ବେଳାରେ ତୁମେ ମନେପଡ
ଆଖିକୁ ନ ଆସେ ନିଦ।
ଡନଲପ୍ ଗଦି କଣ୍ଟାପରି ଲାଗେ
ଆଖି ହୁଏ କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ।
କାଟିଥିବା ରାତି ତୁମର ସେ ପ୍ରୀତି
ମନେପଡେ ବାରମ୍ବାର।
ମଜାକଥା କହି ହସୁଥିଲେ କେତେ
ଉଲ୍ଲାସେ ହୋଇ ବିଭୋର।
କର୍ମମୟ ଏଇ ଜୀବନ ଜଞ୍ଜାଳେ
ଭୁଲିଯାଏ ଥରେ ଥରେ।
ବିଜନତା ହେଲେ ଗ୍ରାସେ ତୁମ ସ୍ମୃତି
ଝୁରିମରେ ବିରହରେ।
ଝାରସୁଗୁଡା।
No comments:
Post a Comment