ଏଇତ ଜୀବନ

       ✍ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା 

ଏଇତ ଜୀବନ ଅଢେଇ ଦିନର 

ଦୁଃଖ ସୁଖ ସବୁ ପରା 

ଲୋଭ ମୋହ ମାୟା ସ୍ନେହ ଦୟା କ୍ଷମା 

ଗୁଞ୍ଜରଣ କରେ ଧରା      l1l

କିଏ ବସି ଥାଏ ରlଜ ସିଂହl ସନେ 

କିଏ ଭିକ ମାଗୁ ଥାଏ 

କିଏ ଭୋଗ କରେ ଛପନ ବ୍ୟଞ୍ଜନ 

କାହା ପେଟ ଜଳୁ ଥାଏ       l2l

କେତେ ଆଶା କରି ବାପା ମା ମୋର 

ପଢ଼ାଇଲେ ପାଠ ମୋତେ 

ଡିଗ୍ରୀ ପରେ ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଲି 

ଅକାରଣ ହେଲା ସତେ        l3l

ଅଫିସ ଅଫିସ ଘୂରି ବୁଲିଲି ମୁଁ 

ନ ପାଇଲି ତ ଚାକିରୀ 

ଇସ୍ତାହାର ଦେଖି ଦରଖାସ୍ତ କଲି 

ହୋଇ ଗଲି ମୁଁ ବେକାରୀ       l4l

ବାପା ମାଆ ମୁଖେ ହସ ଦେବା ପାଇଁ 

ଆଜି ଚିନ୍ତା କରୁ ଅଛି 

ଯେ କୌଣସି କାମ କରିବି ମୁଁ ପଛେ 

ଡ଼ିଗ୍ରୀର ମୋହ  ଭାଙ୍ଗିଛି           l5l

ଚାଷ କରିବି ମୁଁ ଯନ୍ତ୍ର ପାତି ନେଇ 

ବୁଣି ଉନ୍ନତ ବିହନ 

ଜୀବନରେ କେବେ ହାରି ଯିବି ନାହିଁ 

ଏଇ ମୋର ସ୍ୱାଭିମାନ         l6l

ଏଇତ ଜୀବନ ସଂସାରେ ଆମର 

ଏଠି ନର୍କ ଏଠି ସ୍ୱର୍ଗ 

ନର୍କ ତ୍ୟାଗ କରି  ସ୍ୱର୍ଗର ସ୍ଥାପନା 

ଏ ହେବ ଆମରି ମାର୍ଗ           l 7l

ଦୁଃଖୀ ରଙ୍କି ମୁଖେ ହସ ଫୁଟାଇବି 

ଆହାର ମୁଠାଏ ଦେଇ 

ପର ସେବାରେ ମୁଁ ଦିନ ବିତାଇବି 

ସତ୍ୟ ମୋ ବଚନ ଏହି     l8l

ମାତା ଜନ୍ମ ଭୂମି ସେବା ମୁଁ କରିବି 

       ଜୀଇଁ ଥିବି ଯେତେ ଦିନ 

ନାରାୟଣ ପଦେ ଲୟ ଥିବ ମୋର 

       କର୍ତ୍ତବ୍ୟରେ ବିତୁ ଦିନ    l9l

ଗାନ୍ଧିନଗର, ନବରଙ୍ଗପୁର  l