ଡ.ଗୁରୁ ମୂର୍ତ୍ତି ନାୟକ
ତମେ ଏତେ ଦିନ
କେଉଁଠି ଥିଲ
ଆସିଲ ବୋଲି ସବୁ ଖାଲି
ଶୂନଶାନ ଦିନଦ୍ୱିପହରରେ
ଗଛସବୁ ପତ୍ରଝଡା
ନୂତନ କଳେବର ପାଇଁ
ବୃଦ୍ଧ,ବୃଦ୍ଧା ଡରୁଥିଲେ ବାରବାର
ନଇଁ ଆସୁଛି କି ପଶ୍ଚିମ ସମୟ
ପାଖରେ ନିଆଁ
ନିଜପାଖରୁ ନିଜେ କେତେଦୂର
ନାହିଁ ପରିଣତ ବୟସର ଖେଳ
କୁହ ଶୀତ
ତମେ କେମିତି ଜାଣିଲ ଯେ
ସମୟଟା ତମ ପାଇଁ ଅଭିପ୍ରେତ ।
ସଂଜ ନଇଁଲେ
ପତ୍ରଗହଳରୁ ଅନ୍ଧାର ସାଥେ
ବାଘପରି ଛପି ଛପି ଆସ
ଦେହ,ମନକୁ ଥରାଇ
ଶରୀରକୁ କ୍ଷୀଣ କର ।
ପଦ୍ମକୁ ବିନାଶ କର
ରକ୍ଷା କରିପାରନ୍ତି ନାହିଁ
ବିଷ୍ଣୁ, ବ୍ରହ୍ମା, ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଲକ୍ଷ୍ମୀ
ଯେଉଁମାନେ ଦିନେ ଏତେ
କରୁଥିଲେ ସେହ୍ନ
ବିପଦ ବେଳେ
ନୋହିଲେ ସହାୟ
ଚନ୍ଦନ ନେଲା ବିଦାୟ
ଦେଖ ଖିର ନୀର ସଂପର୍କରେ
କେତେ ନିବିଡ଼ତା
ବନ୍ଧୁ ପାଇଁ ନୀର ତପ୍ତରେ
ପ୍ରାଣ ତ୍ୟାଗ କରେ
ତୋହଠାରେ ନାହିଁ କି ସେହ୍ନ
ପଦ୍ମକୁ କଲୁ ତୁ ବିନାଶ ।
ଶୀତ ଆସିଲା ବୋଲି ତ
ଜୀବନ କୁହୁଡି ମୟ
ଜ୍ଞାନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେଖାଯାଏ ନାହିଁ।
ଶୀତର ପ୍ରକୋପ
କାହାକୁ ବା ଜଣା ନାହିଁ ।।
ଅଧ୍ୟାପକ
ଭଂଜନଗର, ଗଂଜାମ
No comments:
Post a Comment