କବିତା
_________
॥ ଭୋକ ॥
*ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଚନ୍ଦ୍ର ପାଢ଼ୀ
ଭୋକ ର ଦାଢ଼ ରେ
ଜୀବନ ଧାଉଁଛି
ଏତେ ବାଗ ରେ
କେତେ କୁଆଡ଼େ !
ଏତେ ଭୋକିଲା
ଅଥଚ ଏତେ
ଖାଦ୍ୟ ନଷ୍ଟ !
ଭୋକିଲା ପ୍ରାଣ ରେ
ମୁଠେ ଦେବା ପାଇଁ
ସେତେକ ହେବ ଯଥେଷ୍ଟ ॥
ପରମ ସତ୍ତାଂକ ଆଶିଷ ରେ
ଆମେ ପାଉଛେ ଖାଦ୍ୟ _
ଉତ୍ତମ ଚିନ୍ତନ,ଉତ୍ତମ ପ୍ରେମ
ଉତ୍ତମ ବୁଝାମଣା
ଖାଦ୍ୟ ରୁ ପରା !
ଏତେ ଫିଂଗା ଫୋଫଡ଼ା କାହିଁକି
ଖାଦ୍ୟ ର ମୂଲ୍ୟ
ବୁଝି ହୁଏନି
ଯେଉଁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ
ଭୋକିଲା ରହିନ ॥
___________
କୋଲନରା,ରାୟଗଡ଼ା ଜିଲ୍ଲା
No comments:
Post a Comment